Gesprekjes met couscous

Het was op een avond aan het einde van een stuurse zomer, dat ik KOOKeiland bezocht. In het café met de hoge ramen, aan de voorkant van de bibliotheek, zag ik een paar bekende gezichten en veel anderen die vroegen om een verkennend gesprek. In groepen duurt het even voordat ik mijn gemak kan vinden. Maar hier werd mijn verlegenheid al snel weggenomen door een kalme chaos van activiteiten. Laatste stoelen werden bijgeschoven, kannen met fris muntwater neergezet en nieuwe gasten met milde stem begroet.

Aan de tafels zat de hele wereld bij elkaar. Alle leeftijden, man en vrouw, stil en praatgraag, mensen uit alle windstreken. Een clubje dames nam de laatste nieuwtjes door, ernaast wisselden jongens driftig speelkaarten uit. Twee mannen bespraken de gespannen wereldpolitiek, anderen deden iets nuttigs en sneden de peterselie die even verderop in de keuken tot een heerlijke couscous werd verwerkt. Het eten en de gesprekken trokken samen op. Het was huiselijkheid met een stralend mondiaal randje. De maaltijd was voortreffelijk, de gastvrijheid hartverwarmend.

De avond kon niet beter beginnen. Om half negen waren tafels afgeruimd, de eerste stoelen op elkaar gezet. De laatste gesprekken waren stilgevallen omdat het meeste wel was gezegd. Alleen de dames bij het raam wisten nog even van geen ophouden. Hun tafel was te klein voor alle nieuwtjes. Buiten werd het al donker, de herfst naderde. Of leek dat maar zo? Een regenboog ging een onverwachte bui vooraf. Ik was mijn jas vergeten. Maar na het smakelijke eten en al die prettige gesprekjes bleef het toch gewoon zomer in mijn hoofd.